- Joined
- Jun 17, 2024
- Messages
- 6
இழைத்த கவிதை நீ! 5
சுதந்திரம் என்பது என்ன?
விஸ்ராந்தியான விடுமுறையும் கை நிறைய மிட்டாயும் காணத் தவறாது பார்க்கும் திரைக்கு வந்து சில நாட்களே ஆன ஓடாத திரைப்படமுமா சுதந்திரம்?
உண்மையில் தாய்ப்பாலை விடுத்து வெளி உணவை உண்ணத் தொடங்குகையில், மடியை விட்டுக் கீழிறங்கி நாலு கால் பாய்ச்சலில் தவழத் தொடங்குகையில், முதுகு நிமிர்த்தி இரண்டெட்டு எடுத்து வைக்கையிலேயே சுதந்திரத்துக்கான வேட்கையும் தேடலும் தொடங்கி விடுகிறது.
பேசக் கற்று, சொற்களைக் கட்டமைத்துப் பிறரிடம் தன் தேவையை தெளிவாக மொழிகையில், வெளியில் தெருவில், விளையாட, பக்கத்துக் கடைகளுக்குத் தனியே செல்வதில் உணர்வது முதல் சுதந்திர உணர்வை.
இத்தனை ஏன், வீட்டில் யாருமில்லாத தனியான சில மணித்துளிகள் கூட சுதந்திரம்தான்.
கல்வி, நட்பு, வாசிப்பு, உரையாடல், அனுபவங்கள், இவை எல்லாமே ஒருவரது சுதந்திர உணர்வைக் கூட்டுகிறது.
நல்ல மதிப்பெண்கள், நினைத்த படிப்பு, உத்யோகம், சுய சம்பாத்யம் போன்ற வெற்றிகள் யாவுமே சுதந்திரத்தை நோக்கிய படிகள்தான்.
கட்டுப்படுத்தும் வரை அல்லது கட்டுப்படாத வரை இதில் ஆண், பெண் என்ற பேதங்களில்லை. என்னதான் படித்த குடும்பமாக இருப்பினும், பருவப் பெண்ணை வெளிநாட்டுக்குத் தனியே அனுப்புவதற்குப் போட்ட முட்டுக் கட்டைகளைத் தகர்த்து வெளியேறி, சுதந்திரக் காற்றை சுவாஸித்த ருக்மிணி எதன் பொருட்டும் அதை விட்டுத் தர விரும்பவில்லை.
வெளிநாட்டு வாசமும், டாலர்களில் சம்பளமும் தரும் தன்னம்பிக்கை அலாதிதான். அதிலும் தன் தேவைகளை நிறைவேற்ற யாரையும் எதிர்பார்க்காது, உணவும் உடையும், உறக்கமும் விழிப்பும், நட்பும் நகர்வும் தன் விருப்பமாக வாழ்வது பழகிய பின், அம்மாவாகவே இருப்பினும்
‘சாப்ட்டியா, என்ன சமையல், ஆறு மணியாச்சே, இன்னும் ஆஃபீஸ்லதான் இருக்கியா?’
-போன்ற சாதாரண கேள்விகள் கூடத் தலையீடாகத் தோன்றத் தொடங்கும்.
அந்தந்த வயதிற்கே உரிய சிறிதும் பெரிதுமான கவன ஈர்ப்புகளிலிருந்து ஒதுங்கி படிப்பு, நல்ல வேலைக்கான தன்முனைப்பு என நேர்க்கோட்டில் நடந்து பழகியவள் ருக்மிணி.
திருச்சி போன்ற பழமை வாய்ந்த நகரில், மூன்று பெண்களில் ஒருத்தியாக, சொந்த பந்தங்கள் சூழ, எந்நேரமும் எடை போடும் பார்வைகளுக்கிடையே வாழ்ந்தவளுக்கு, கை நிறைய வருமானம், தனக்கென தன் விருப்பம்போல் வீடு, கேட்பதற்கு யாருமில்லாத சுதந்திரம் இவற்றோடு சௌமித்ரனின் நட்பு என வாழ்க்கை சுகமாகவே சென்றது.
சௌமித்ரனும் ருக்மிணியும் அறிமுகமாகி ஆறே மாதங்கள்தான் ஆகிறதென அவர்களாலேயே நம்ப முடியாத அளவு இருவரும் நெருங்கி இருந்தனர்.
இருவரிடமுமே எந்த வித அசட்டுப் பேச்சும் கிடையாது. ருக்மிணிக்கு சௌமித்ரனிடம் அவன் அவளது ப்ராஜெக்ட் லீடர், இந்தியன், தமிழன் என்பதைத் தாண்டிய தோழமை இருந்தது.
தான் வசிக்கும் காம்ப்ளெக்ஸிலேயே அவளுக்கு வசதியான சிங்கிள் பெட்ரூம் அபார்ட்மெண்ட் பார்த்துக் கொடுத்ததில் இருந்து, ஆரம்பத்தில் அவளிடம் கார் இல்லாததால் வார இறுதியில் அவளை காஸ்ட்கோவிற்கு அழைத்துச் செல்வது வரை அவள் கேளாமலே செய்தான்.
கிரைண்டரில் அரைத்த மாவை கொண்டு வந்து கொடுத்தான். ‘டேஸ்ட் பார் மினி’ என எதையாவது எடுத்து வருவான்.
ருக்மிணியின் கன்னி முயற்சி சமையலுக்கு சோதனை எலியும் விமர்சகனும் அவனே.
அவர்களது அறிவார்த்தமான, ரசனை மிகுந்த, அதி நாகரிகமான பேச்சுப் பழக்கங்களின் பின்னே பதனிடப்படாத, ஈரித்த, முரட்டுநேசம் முகிழ்த்திருப்பதை இருவருமே அறியவில்லையா, அல்லது அறிந்தும் அவர்களது சுயம் மற்றும் பெருமித உணர்வு அதை அவர்களிடமே மறைத்ததா என்பதை அவர்களது ஆழ்மனமே அறியும்.
சன்னிவேல் முதல் சான்ஃப்ரான்ஸிஸ்கோ வரை பே ஏரியாவில் அவர்கள் சுற்றாத இடமே இல்லை. சுருங்கச் சொன்னால் சௌமித்ரன் போகும் இடங்களுக்கெல்லாம் ருக்மிணியை கக்கத்தில் இடுக்கிக் கொண்டே சென்றான் எனலாம்.
ருக்மிணி இரு பாலர் பள்ளியில், கல்லூரியில் படித்து, வேலை பார்த்து, அமெரிக்கப் பல்கலை கழகத்தில், பல நாடுகளைச் சேர்ந்த ஆண்களுடன் பேசிப் பழகி இருந்தாலும், தந்தையைத் தவிர, அக்கா கணவர்களுடன் கூட அதிகம் நெருங்கிப் பழகும் சந்தர்ப்பம் வாய்க்காதவள்.
அவளது படிப்பும், அறிவின் விசாலமும் உடன் படித்த அநேக ஆண்களை சகஜமாக நெருங்கிப் பேசத் தயங்கி எட்டியே நிறுத்தியது. மீறி வந்த சில ப்ரபோஸல்களை சிரிப்புடனோ, அலட்சியமாக ஒரு தோள் குலுக்கலுடனோ கடந்திருக்கிறாள். இன்னும் சொல்லப்போனால், இரண்டு வருடமாக ஒருவன் அவளிடம் கேட்கத் தைரியமின்றி, தன்னையே பார்த்தது தெரியாமலே கல்லூரி நாள்களைக் கடந்திருக்கிறாள்.
அதே ருக்மிணி ஒரு அந்நிய ஆணுடன் பேசுகிறோம் என்ற தயக்கமின்றி சௌமித்ரனிடம் பழகினாள். அவன் ஆண் என்பதை மறந்து தோழமையை மட்டுமே உணர்ந்தாள். அவனது அண்மையில் உணர்ந்த கதகதப்பான உணர்வை நட்பு என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.
இவர்களது நெருக்கம் அங்கு வசிக்கும் சௌமித்ரனின் தமிழ், தென்னிந்திய மற்றும் இந்திய நட்பு வட்டத்தில் பேசு பொருளானது. ருக்மிணி சௌமித்திரனைத் தவிர யாரிடமும் அதிகம் நெருங்காததில் அவளுக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால், அவள் பால் ஈர்க்கப்பட்டிருந்த சௌமித்ரனுக்குத்தான் உள்ளூறத் தவிப்பாக இருந்தது.
ருக்மிணியின் தன்னம்பிக்கையும், வாசிப்பும், ரசனைகளும், சமூகத்தின் மீதான பார்வையும், எதிர்காலம் குறித்த தீர்மானங்களும் அவனது அலைவரிசையோடு ஒத்துப் போனது ஒரு புறமெனில், அவனுடன் காலை நேர ஓட்டத்திலும், டேபிள் டென்னிஸிலும் இணைந்த ருக்மிணி அவனைப் பரவசமாக்கினாள்.
*******************
காலை பதினோரு மணி இருக்கும். சிஸ்டமில் இருந்து தலையை நிமிர்த்தி அமர்ந்தபடியே , பிறரது கவனம் கவராது உடலை நெறித்த ருக்மிணி, எழுந்து சென்று தனக்கென வெண்டிங் மிஷினில் காஃபியை நிரப்புகையில், மேடிஸன் ஓடி வந்தாள்.
“ஷர்மிளா மயங்கி விழுந்து விட்டாள், உடனே வா” என இழுத்துச் சென்றாள்.
ருக்மிணிக்கு தமிழ்ப் பெண் என்பதாலேயே நட்பானாள் ஆன்சைட்டில் அமெரிக்கா வந்த, விழுப்புரத்தைச் சேர்ந்த ஷர்மிளா.
பக்கா விவசாயக் குடும்பத்திலிருந்து வந்த ஷர்மிளா லிவிங் இன்னில் இருப்பதை அவளே சொன்னபோது, ருக்மிணி எதிர்வினையாற்றத் தெரியாது தடுமாறினாள் என்பதே நிஜம்.
குறுகிய நாட்களிலேயே
அமரிக்காவில் வேறொரு மென்பொருள் நிறுவனத்தில் பணிபுரியும், பக்கத்து அபார்ட்மென்டில் வசிக்கும் சென்னைப் பையன் கார்த்திக்கினால் ஈர்க்கப்பட்டு, காதலாகி, இருவரும் இணைந்து வசிக்கத் தொடங்கினர்.
ஒரு வருடத்திற்குப் பின் கருவுற்ற ஷர்மிளாவை மசக்கை, மார்னிங் சிக்னஸ், பிரட்டல், உமட்டல், வாந்தி, சோர்வு என வயிற்றுப் பிள்ளை படுத்தியது.
மருத்துவரின் ஆலோசனைப் படி, கார்த்திக்கைத் தள்ளி நிறுத்தியதோடு, அவனிடம் தன் உபாதைகளுக்கான ஆறுதலையும் ஆதரவையும் தேடினாள் ஷர்மிளா.
சிறிதும் திட்டமிடாமல், எதிர்பாராமல், அழையா விருந்தாளியாக வந்த குழந்தையை கார்த்திக் வரவேற்கவில்லை. கூடவே, தாய்மை அடைந்த பின் தாலியின் தேவையை உணர்ந்த ஷர்மிளா, கார்த்திக்கை திருமணத்திற்கு நெருக்கினாள்.
ஒன்றரை மாதம் போல் பொறுத்தவன், எதற்காக கட்டுப்பாடும் நிபந்தனைகளும் அற்ற உறவுக்கு ஆசைப்பட்டு இணைந்து வாழ்ந்தானோ அதன் அடிப்படையே ஆட்டம் காணவும், கார்த்திக் ஷர்மிளாவிடமிருந்து விலகுவதாக அறிவித்துவிட்டு
வேலையை மாற்றிக்கொண்டு நியூஜெர்ஸி சென்று விட்டான். அவள் கர்ப்பம் என அறிந்த நாளாகத் திட்டமிட்டு செயல்பட்டு இருப்பதை அறிந்தவள் உடைந்து போனாள்.
இணைந்து வாழத் தொடங்கி நாளடைவில் திருமணம் செய்து கொள்ளும் சிலரைப் போல், குழந்தை வந்தவுடன் திருமணப் பேச்சை எடுத்த ஷர்மிளா இப்படி ஒரு ‘க்ளீன் கட்’ டை சிறிதும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
வீட்டில் பார்த்த வரன்களைத் தவிர்க்கவென ஆன்சைட் வந்து, சிக்கலில் மாட்டி, திரும்ப ஊருக்குச் செல்லவோ, தன் நிலையைப் பெற்றோரிடம் சொல்லவோ இயலாத நிலையில், மன அழுத்தமும் உடற்சோர்வும் தாங்காது, அலுவலகத்தில் மயங்கி விழுந்த ஷர்மிளாவை ருக்மிணியும் சௌமித்ரனும்தான் மருத்துமனைக்கு அழைத்துச் சென்று உதவினர்.
சௌமித்ரனிடம் அதுவரை தங்களது வேலையை, வாசிப்பை, உணவை, வாகனத்தை, விளையாட்டை, ரசனைகளை மட்டுமே பகிர்ந்து கொண்ட ருக்மிணியும் முதல் முறையாக அவனிடம் பேசத் தயங்கினாள்.
சௌமித்ரனுக்கு ஷர்மிளா லிவிங் இன்னில் இருப்பது தெரியும். அவள் கர்ப்பமாக இருப்பதையும், கார்த்திக் பிரிந்து சென்றதையும் ருக்மிணி அவனிடம் கூறினாள்.
“மித்ரன், பாவம் ஷர்மிளா. இவ சின்ஸியரா லவ் பண்றா. நாம… நீங்க… கார்த்திக் கிட்ட வேணா பேசிப் பார்க்கலாமா?”
ருக்மிணியின் தீவிர, கவலையான முகபாவத்தைப் பார்த்த சௌமித்ரனுக்குப் புன்னகை. நக்கல் வழியும் குரலில்
“ஏன், கைல ஒரு சொம்பை குடேன், போய் பஞ்சாயத்துல தீர்ப்பு சொல்லிட்டு வரேன்”
“என்ன்…னன!!!” என்றாள் உள்ளே போன குரலில்.
“என்ன என்ன்னனன? உன் ஃப்ரெண்டு பல்லு கூட முளைக்காத பச்சை மண்ணு பாரு!”
“...”
“லிவிங் இன்ல இருக்கறதுன்னா என்ன மினி? கமிட் பண்ணிக்காம, இருக்கற வரைக்கும் கூத்தடிச்சுட்டு புடிக்கலைன்னா கம்பி நீட்டறது. இது தெரியாமலா ஷர்மிளா ஒரு வருஷமா கார்த்திக்கோட இருக்கா?”
“...”
“அவ என்ன ஊர் நாட்ல இருக்கற படிக்காத பொண்ணா? அவளோட சம்மதமில்லாம எதுவும் நடக்கலையே?”
“அவ இப்ப ப்ரெக்னென்ட்டா இருக்காளே மித்ரன்?”
“கூடி வாழ்ந்ததின் பலன்”
சௌமித்ரனின் கருக்கான, கேலியான பதிலில் அசூசையாக உணர்ந்தாள் ருக்மிணி.
“அவ கல்யாணம் பண்ணிக்க கேட்டிருக்கா மித்ரன்”
“காட்டை அழிச்சு அங்கே இருக்கும் விலங்குகளைத் துரத்தினாலும், அந்த மிருகத்தோட நினைவில் இருக்கற காடை என்ன செய்ய?”
“ஒண்ணும் புரியலை மித்ரன்”
“மனசு முழுக்க தாலி சென்டிமென்ட்ல ஊறிப்போன விழுப்புரத்து பொண்ணு லிவிங் டுகெதருக்கு ஆசைப் படுவானேன்?”
“...”
“மினி, உன் ஃப்ரெண்டை விமரிசிக்கறது என் நோக்கம் இல்லை. இந்த விஷயத்துல நீயும் நானும் மட்டுமில்ல, ஷர்மிளாவே எதுவும் செய்ய முடியாது”
“அப்ப அந்தக் குழந்தை?”
பெருமூச்சு விட்ட சௌமித்ரன் “சில விஷயங்கள்ல பேரு வெச்ச பிறகுதான் சோறு வைக்கணும். அதுக்குதான் மினி கல்யாணம்”
“...”
“நம்ம ஊர்லயே பொண்ணுங்கள்லாம் கல்யாணம் ஆன பின்னால கூட ரெண்டு பேருக்கும் ஒத்து வந்த பிறகுதான் அல்லது குழந்தை, எனக்கு வேணும்னா, எனக்குப் புடிச்சாதான் குழந்தை பெத்துப்பேன்னு கன்டிஷன் போடத் தொடங்கியாச்சு”
“...”
“லிவிங் இன் ரிலேஷன்ஷிப்ல இருக்கற சிலர் உண்மையான அன்போட நாளடைவுல கல்யாணம் செஞ்சோ செய்யாமலோ, குழந்தை குட்டியோட பரஸ்பரம் உண்மையா வாழறாங்கதான். ஆனா, அதோட சதவீதம் ரொம்பக் கம்மி”
“...”
“லிவிங் இன்னோட ஆகப் பெரிய நன்மையே வேணாம்னா எப்ப வேணா பிச்சுக்கலாம்ங்கறதுதானே? அதைத்தான் கார்த்திக்கும் பண்ணியிருக்கான்”
“...”
“உண்மைல என்ன தெரியுமா, நீ நொய் (அரிசி குருணை) கொண்டு வா, நான் உமி கொண்டு வரேன். ரெண்டு பேரும் ஊதி ஊதித் திங்கலாம்னு எங்க தாத்தா ஒரு பழமொழி சொல்வார். கார்த்திக்கும்… ஸாரி மினி, நான் சொல்ல வர்றது…”
“ஐ அன்டர்ஸ்டேன்ட், ஆனாலும்…”
“மினி, உன்னை ஒன்னு கேட்கவா, நீ இன்ஜினீயரிங் படிக்க, வேலை பார்க்க, ஸ்டான்ஃபோர்ட்ல படிக்கன்னு வீட்டை விட்டு வெளிய வந்து குறைஞ்சது ஏழு வருஷம் இருக்குமா? இன்னும் நீ அதே ப்ளஸ் டூ முடிச்சு, காலேஜுக்குப் போன ருக்மிணியாவே இருக்கியா?”
“புரியலை”
“ஐ மீன், உங்க அம்மா, அப்பா, சிஸ்டர்ஸ் கிட்ட எல்லாம், முன்ன மாதிரியே பேசி, பழகறியா இல்லை , இல்லாட்டா இதை சொல்லலாம், இதை சொல்லக்கூடாதுன்னு வடிகட்டி பேசுவியா?”
“ஓரளவு ஃபில்டர் பண்ணிடுவேன்”
“உங்கிட்ட கேட்கற எல்லா கேள்விக்கும் கோபப்படாம, தவிர்க்காம பதில் சொல்லுவியா?”
“ம்… ஃபிஃப்டி ஃபிஃப்டி. அதுக்கு அம்மா கிட்ட திட்டும் வாங்குவேன்”
“அமெரிக்கா போல இல்லாம, நம்ம ஊர்ல கல்யாணமாகாத பொண்ணுங்களுக்கு வாஷ்ரூம் தவிர பிரைவஸின்னு ஒன்னு இருக்கறதையே அனுமதிக்கறது கிடையாது. அது இப்ப மாறி இருக்கு இல்லையா?”
“...”
“அப்போ நாம எந்த அடிப்படைல கார்த்திக் கிட்ட பேச முடியும்?”
ருக்மிணிக்குப் புரிந்தாலும், அந்தக் குழந்தையே மனதில் நின்றது.
“ரிலாக்ஸ் மினி, அங்க பாரு, நர்ஸோட ஷர்மிளா வரா. உன்னால முடிஞ்ச உதவியை செய். Don’t commit or comment, ok?”
ஷர்மிளா, சௌமித்ரன் இருவரையுமே கடந்த ஐந்து மாதங்களாகத்தான் பழக்கம் எனினும், சௌமித்ரனின் பேச்சுக்கு ருக்மிணியின் தலை தன்னைப்போல் ஆடியது.
‘நீ யார்றா எனக்கு அட்வைஸ் பண்ண?’ என்ற கேள்வியே அவள் மனதில் எழவில்லை.
‘ஷர்மிளாவின் அந்தரங்கத்தில் தலையிடாதே’ என்ற சௌமித்ரனுக்கும் ருக்மிணியின் முடிவுகளைத் தான் தீர்மானித்தது உரைக்கவில்லை.
********************
ஷர்மிளாவை அவளது வீட்டில் விட்டு தங்கள் காம்ப்ளெக்ஸிற்குத் திரும்பிய பின் “மினி, அவ லைஃபை அவதான் சரி செய்யணும். இனஃப் ஆஃப் ஷர்மிளா. ஸீ யூ டுமாரோ” என்று விடை கொடுத்தான் சௌமித்ரன்.
நினைவுகளை நிறுத்த விசையுண்டா என்ன?
இந்தியாவிலேயே லிவிங் டுகெதர் எனப்படும் திருமணமாகாது இணைந்து வாழ்பவர்கள் அங்கும் இங்குமாக இருந்தனர்தான். ஆனால், எல்லாமே வீட்டுக்குத் தெரியாமல் ரகசியமாக, எந்தவிதமான எதிர்காலமோ,உத்தரவாதமோ இன்றிதான் இருந்தது.
மத்யமர்கள் அதிகம் வசிக்கும், சொந்த பந்தங்களின் அபிப்பிராயங்களுக்கும் மதிப்பீடுகளுக்கும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கும், பெற்றோர்கள் தங்களது வாழ்நாள் சேமிப்பு முழுவதையும் பிள்ளைகளின் திருமணத்திற்கென செலவழிக்கும் நாட்டில், திருமணம் தாண்டிய உறவுக்கு அங்கீகாரம் கிடைக்கும் வாய்ப்பு பூஜ்யம்தான்.
அதே நேரம், அத்தகைய உறவில் இருப்பவர்கள் பொறுப்பில் பிணைத்துக் கொள்ளாமல் கடைசிவரை தன் நிலையிலிருந்து மாறாது இருக்கிறார்களா என்பதும் கேள்விக்குறிதான். சம்பந்தப்பட்ட பெண்ணின் பெயருக்கோ, அந்த உறவுக்கோ எந்தவித உத்திரவாதமும் இல்லாத நிலைதான்.
மனதளவில் கணவனாகவோ மனைவியாகவோ மாறிய பிறகும் கூட இவர்களிடையே , வரும் ஏமாற்றங்களும், கருத்து பேதங்களும், பிள்ளை ஒன்று வந்து விட்டால் அந்த உறவின் சாயம் வெளுப்பதும் சகஜம்.
ருக்மிணி இந்தியாவில் இருந்த வரை இதுபோன்ற ஜோடிகளைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டதோடு சரி.
பெரிய அக்கா மாலா நிச்சயம் செய்த மாப்பிள்ளையுடன் பேசவே சங்கடப்பட்டதைப் பார்த்த ருக்மிணிக்கு, அவள் சென்னையில் வேலை செய்த ஆறு மாதத்தில் கண்ணியமாகக் காதலித்தவர்களைக் காணவே குறுகுறுப்பும் வியப்புமாகத்தான் இருந்தது.
ருக்மிணி அமெரிக்கா வந்த புதிதில் ஸ்டான்ஃபோர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்த ஒன்றரை வருடங்களில் அவள் பார்த்த திருமணமின்றி இணைந்து வாழும் ஜோடிகளில் பெரும்பாலோர் மேநாட்டவர்களே.
அங்கிருந்த சொற்ப இந்திய மாணவர்களும் அவளைப் போன்றே தங்களுக்குக் கிடைத்த அரிய வாய்ப்பை சரிவர பயன்படுத்திக் கொள்ளும் முயற்சியில் மும்முரமாகப் படித்தனர். அவர்களுள் காதல் வயப்பட்டவர்களும் கூட வந்த புதிது என்பதாலோ என்னவோ இணைந்து வாழுமளவு துணியவில்லை. ஆனாலும், இங்கை விட, நெருக்கமான உடல்மொழி இருந்தது என்னவோ கண்கூடு.
அதே சமயம், ஆண்,பெண் பேதமின்றி பலபட்டறையாக அடிக்கடி ஆளை மாற்றுபவர்கள் எல்லாப் பக்கமும் இருந்தனர். சில கல்யாண(!) குணங்களுக்கு இன, மொழி, தேச எல்லைகள் கிடையாது போலும்!
ருக்மிணி வேலையில் சேர்ந்த பிறகு இது போல் இணைந்து வாழும் ஜோடிகளிடம் நட்பு பாராட்டும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. திருமணத்தைப் பற்றி யோசிக்காது ஆறு வருடங்களில் மூன்று குழந்தைகளுடன் லிவிங் இன்னாக வாழும் அமெரிக்க ஜோடி முதல், ஒரு பஞ்சாபி பையனுடன் மூன்று வருடங்களாக சேர்ந்து வாழ்ந்தபின், அடக்க ஒடுக்கமாக அத்தை மகனைத் திருமணம் செய்யப்போகும் ஹைதராபாதின் நவ்யா நந்தூரி வரை பல விதமான உறவு நிலைகளில் வாழ்ந்தனர்.
தொடக்கத்தில் வித்தியாசமான ஆண்-பெண் உறவுகள், அவர்களது இணைந்து வாழும் கலாச்சாரம் அனைத்தும் ஆச்சர்யமாகவும் ஒவ்வாதது போலவும் தோன்றினாலும், நாளடைவில் ‘அவரவர் விருப்பம், அவர்களுக்கு இடையேயான சமன்பாடு, அதில் தவறென்ன?’ என்ற தெளிவு வர, சகஜமானாள்.
ஆனாலும், ஷர்மிளாவின் ஏமாற்றத்தை ருக்மிணியால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.
பொதுவான மேற்கத்திய கலாச்சாரத்திலும், இது போன்ற உறவுகளிலும் ருக்மிணியைப் பெரிதும் கவர்ந்தது தனிமனித சுதந்திரம்தான்.
யாருடைய வளர்ச்சிக்கும் குறுக்கே நிற்காமல், அலுத்துப் போனால், பிடிக்கவில்லை என்றால், தேவையானால் சட்டச் சிக்கலோ, உறவுச் சிக்கலோ, குடும்பத்தினரின் குறுக்கீடோ இல்லாது, பெட்டியைக் கட்டிக்கொண்டு உதறிவிட்டுச் செல்லக் கூடிய வசதி ஈர்த்தது.
அதிலும் குழந்தை இல்லாதவர்கள் வெகு சுலபமாகப் பிரிந்தனர். இதில் லிவிங் இன், டைவோர்ஸ் என எப்படிப் பிரிந்தாலும், பணம் தந்து பராமரிக்கறார்களோ இல்லையோ குழந்தைகளின் தகப்பன் தான்தான் என்பதைச் சொல்ல அவர்கள் தயங்குவதில்லை என்பதுதான் ஒரே ஒரு நல்ல விஷயம்.
ஆண், பெண் உறவின் பல பரிமாணங்களை எண்ணியபடி புரண்ட ருக்மிணி தூங்கும் முன் திடீரென நினைத்துக் கொண்டு 'நீங்கள் எவ்வளவு தனிப்பட்ட (ரகசியம் காக்கும்) நபர்?' என சௌமித்ரனுக்கு தகவல் அனுப்பினாள்.
“மிதமான மற்றும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அளவு” என கண்ணடிக்கும் இமோஜியோடு பதில் வந்தது.
(‘How much of a private person you are?’
‘Moderate & selective’)
சௌமித்ரன் ‘உன்னிடம் எனக்கு ரகசியங்கள் இல்லை’ என்று மறைமுகமாகச் சொன்னது புரிய, ருக்மிணி அப்போதைக்கு ஆஃப்லைன் சென்றாள்.
சுதந்திரம் என்பது என்ன?
விஸ்ராந்தியான விடுமுறையும் கை நிறைய மிட்டாயும் காணத் தவறாது பார்க்கும் திரைக்கு வந்து சில நாட்களே ஆன ஓடாத திரைப்படமுமா சுதந்திரம்?
உண்மையில் தாய்ப்பாலை விடுத்து வெளி உணவை உண்ணத் தொடங்குகையில், மடியை விட்டுக் கீழிறங்கி நாலு கால் பாய்ச்சலில் தவழத் தொடங்குகையில், முதுகு நிமிர்த்தி இரண்டெட்டு எடுத்து வைக்கையிலேயே சுதந்திரத்துக்கான வேட்கையும் தேடலும் தொடங்கி விடுகிறது.
பேசக் கற்று, சொற்களைக் கட்டமைத்துப் பிறரிடம் தன் தேவையை தெளிவாக மொழிகையில், வெளியில் தெருவில், விளையாட, பக்கத்துக் கடைகளுக்குத் தனியே செல்வதில் உணர்வது முதல் சுதந்திர உணர்வை.
இத்தனை ஏன், வீட்டில் யாருமில்லாத தனியான சில மணித்துளிகள் கூட சுதந்திரம்தான்.
கல்வி, நட்பு, வாசிப்பு, உரையாடல், அனுபவங்கள், இவை எல்லாமே ஒருவரது சுதந்திர உணர்வைக் கூட்டுகிறது.
நல்ல மதிப்பெண்கள், நினைத்த படிப்பு, உத்யோகம், சுய சம்பாத்யம் போன்ற வெற்றிகள் யாவுமே சுதந்திரத்தை நோக்கிய படிகள்தான்.
கட்டுப்படுத்தும் வரை அல்லது கட்டுப்படாத வரை இதில் ஆண், பெண் என்ற பேதங்களில்லை. என்னதான் படித்த குடும்பமாக இருப்பினும், பருவப் பெண்ணை வெளிநாட்டுக்குத் தனியே அனுப்புவதற்குப் போட்ட முட்டுக் கட்டைகளைத் தகர்த்து வெளியேறி, சுதந்திரக் காற்றை சுவாஸித்த ருக்மிணி எதன் பொருட்டும் அதை விட்டுத் தர விரும்பவில்லை.
வெளிநாட்டு வாசமும், டாலர்களில் சம்பளமும் தரும் தன்னம்பிக்கை அலாதிதான். அதிலும் தன் தேவைகளை நிறைவேற்ற யாரையும் எதிர்பார்க்காது, உணவும் உடையும், உறக்கமும் விழிப்பும், நட்பும் நகர்வும் தன் விருப்பமாக வாழ்வது பழகிய பின், அம்மாவாகவே இருப்பினும்
‘சாப்ட்டியா, என்ன சமையல், ஆறு மணியாச்சே, இன்னும் ஆஃபீஸ்லதான் இருக்கியா?’
-போன்ற சாதாரண கேள்விகள் கூடத் தலையீடாகத் தோன்றத் தொடங்கும்.
அந்தந்த வயதிற்கே உரிய சிறிதும் பெரிதுமான கவன ஈர்ப்புகளிலிருந்து ஒதுங்கி படிப்பு, நல்ல வேலைக்கான தன்முனைப்பு என நேர்க்கோட்டில் நடந்து பழகியவள் ருக்மிணி.
திருச்சி போன்ற பழமை வாய்ந்த நகரில், மூன்று பெண்களில் ஒருத்தியாக, சொந்த பந்தங்கள் சூழ, எந்நேரமும் எடை போடும் பார்வைகளுக்கிடையே வாழ்ந்தவளுக்கு, கை நிறைய வருமானம், தனக்கென தன் விருப்பம்போல் வீடு, கேட்பதற்கு யாருமில்லாத சுதந்திரம் இவற்றோடு சௌமித்ரனின் நட்பு என வாழ்க்கை சுகமாகவே சென்றது.
சௌமித்ரனும் ருக்மிணியும் அறிமுகமாகி ஆறே மாதங்கள்தான் ஆகிறதென அவர்களாலேயே நம்ப முடியாத அளவு இருவரும் நெருங்கி இருந்தனர்.
இருவரிடமுமே எந்த வித அசட்டுப் பேச்சும் கிடையாது. ருக்மிணிக்கு சௌமித்ரனிடம் அவன் அவளது ப்ராஜெக்ட் லீடர், இந்தியன், தமிழன் என்பதைத் தாண்டிய தோழமை இருந்தது.
தான் வசிக்கும் காம்ப்ளெக்ஸிலேயே அவளுக்கு வசதியான சிங்கிள் பெட்ரூம் அபார்ட்மெண்ட் பார்த்துக் கொடுத்ததில் இருந்து, ஆரம்பத்தில் அவளிடம் கார் இல்லாததால் வார இறுதியில் அவளை காஸ்ட்கோவிற்கு அழைத்துச் செல்வது வரை அவள் கேளாமலே செய்தான்.
கிரைண்டரில் அரைத்த மாவை கொண்டு வந்து கொடுத்தான். ‘டேஸ்ட் பார் மினி’ என எதையாவது எடுத்து வருவான்.
ருக்மிணியின் கன்னி முயற்சி சமையலுக்கு சோதனை எலியும் விமர்சகனும் அவனே.
அவர்களது அறிவார்த்தமான, ரசனை மிகுந்த, அதி நாகரிகமான பேச்சுப் பழக்கங்களின் பின்னே பதனிடப்படாத, ஈரித்த, முரட்டுநேசம் முகிழ்த்திருப்பதை இருவருமே அறியவில்லையா, அல்லது அறிந்தும் அவர்களது சுயம் மற்றும் பெருமித உணர்வு அதை அவர்களிடமே மறைத்ததா என்பதை அவர்களது ஆழ்மனமே அறியும்.
சன்னிவேல் முதல் சான்ஃப்ரான்ஸிஸ்கோ வரை பே ஏரியாவில் அவர்கள் சுற்றாத இடமே இல்லை. சுருங்கச் சொன்னால் சௌமித்ரன் போகும் இடங்களுக்கெல்லாம் ருக்மிணியை கக்கத்தில் இடுக்கிக் கொண்டே சென்றான் எனலாம்.
ருக்மிணி இரு பாலர் பள்ளியில், கல்லூரியில் படித்து, வேலை பார்த்து, அமெரிக்கப் பல்கலை கழகத்தில், பல நாடுகளைச் சேர்ந்த ஆண்களுடன் பேசிப் பழகி இருந்தாலும், தந்தையைத் தவிர, அக்கா கணவர்களுடன் கூட அதிகம் நெருங்கிப் பழகும் சந்தர்ப்பம் வாய்க்காதவள்.
அவளது படிப்பும், அறிவின் விசாலமும் உடன் படித்த அநேக ஆண்களை சகஜமாக நெருங்கிப் பேசத் தயங்கி எட்டியே நிறுத்தியது. மீறி வந்த சில ப்ரபோஸல்களை சிரிப்புடனோ, அலட்சியமாக ஒரு தோள் குலுக்கலுடனோ கடந்திருக்கிறாள். இன்னும் சொல்லப்போனால், இரண்டு வருடமாக ஒருவன் அவளிடம் கேட்கத் தைரியமின்றி, தன்னையே பார்த்தது தெரியாமலே கல்லூரி நாள்களைக் கடந்திருக்கிறாள்.
அதே ருக்மிணி ஒரு அந்நிய ஆணுடன் பேசுகிறோம் என்ற தயக்கமின்றி சௌமித்ரனிடம் பழகினாள். அவன் ஆண் என்பதை மறந்து தோழமையை மட்டுமே உணர்ந்தாள். அவனது அண்மையில் உணர்ந்த கதகதப்பான உணர்வை நட்பு என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.
இவர்களது நெருக்கம் அங்கு வசிக்கும் சௌமித்ரனின் தமிழ், தென்னிந்திய மற்றும் இந்திய நட்பு வட்டத்தில் பேசு பொருளானது. ருக்மிணி சௌமித்திரனைத் தவிர யாரிடமும் அதிகம் நெருங்காததில் அவளுக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால், அவள் பால் ஈர்க்கப்பட்டிருந்த சௌமித்ரனுக்குத்தான் உள்ளூறத் தவிப்பாக இருந்தது.
ருக்மிணியின் தன்னம்பிக்கையும், வாசிப்பும், ரசனைகளும், சமூகத்தின் மீதான பார்வையும், எதிர்காலம் குறித்த தீர்மானங்களும் அவனது அலைவரிசையோடு ஒத்துப் போனது ஒரு புறமெனில், அவனுடன் காலை நேர ஓட்டத்திலும், டேபிள் டென்னிஸிலும் இணைந்த ருக்மிணி அவனைப் பரவசமாக்கினாள்.
*******************
காலை பதினோரு மணி இருக்கும். சிஸ்டமில் இருந்து தலையை நிமிர்த்தி அமர்ந்தபடியே , பிறரது கவனம் கவராது உடலை நெறித்த ருக்மிணி, எழுந்து சென்று தனக்கென வெண்டிங் மிஷினில் காஃபியை நிரப்புகையில், மேடிஸன் ஓடி வந்தாள்.
“ஷர்மிளா மயங்கி விழுந்து விட்டாள், உடனே வா” என இழுத்துச் சென்றாள்.
ருக்மிணிக்கு தமிழ்ப் பெண் என்பதாலேயே நட்பானாள் ஆன்சைட்டில் அமெரிக்கா வந்த, விழுப்புரத்தைச் சேர்ந்த ஷர்மிளா.
பக்கா விவசாயக் குடும்பத்திலிருந்து வந்த ஷர்மிளா லிவிங் இன்னில் இருப்பதை அவளே சொன்னபோது, ருக்மிணி எதிர்வினையாற்றத் தெரியாது தடுமாறினாள் என்பதே நிஜம்.
குறுகிய நாட்களிலேயே
அமரிக்காவில் வேறொரு மென்பொருள் நிறுவனத்தில் பணிபுரியும், பக்கத்து அபார்ட்மென்டில் வசிக்கும் சென்னைப் பையன் கார்த்திக்கினால் ஈர்க்கப்பட்டு, காதலாகி, இருவரும் இணைந்து வசிக்கத் தொடங்கினர்.
ஒரு வருடத்திற்குப் பின் கருவுற்ற ஷர்மிளாவை மசக்கை, மார்னிங் சிக்னஸ், பிரட்டல், உமட்டல், வாந்தி, சோர்வு என வயிற்றுப் பிள்ளை படுத்தியது.
மருத்துவரின் ஆலோசனைப் படி, கார்த்திக்கைத் தள்ளி நிறுத்தியதோடு, அவனிடம் தன் உபாதைகளுக்கான ஆறுதலையும் ஆதரவையும் தேடினாள் ஷர்மிளா.
சிறிதும் திட்டமிடாமல், எதிர்பாராமல், அழையா விருந்தாளியாக வந்த குழந்தையை கார்த்திக் வரவேற்கவில்லை. கூடவே, தாய்மை அடைந்த பின் தாலியின் தேவையை உணர்ந்த ஷர்மிளா, கார்த்திக்கை திருமணத்திற்கு நெருக்கினாள்.
ஒன்றரை மாதம் போல் பொறுத்தவன், எதற்காக கட்டுப்பாடும் நிபந்தனைகளும் அற்ற உறவுக்கு ஆசைப்பட்டு இணைந்து வாழ்ந்தானோ அதன் அடிப்படையே ஆட்டம் காணவும், கார்த்திக் ஷர்மிளாவிடமிருந்து விலகுவதாக அறிவித்துவிட்டு
வேலையை மாற்றிக்கொண்டு நியூஜெர்ஸி சென்று விட்டான். அவள் கர்ப்பம் என அறிந்த நாளாகத் திட்டமிட்டு செயல்பட்டு இருப்பதை அறிந்தவள் உடைந்து போனாள்.
இணைந்து வாழத் தொடங்கி நாளடைவில் திருமணம் செய்து கொள்ளும் சிலரைப் போல், குழந்தை வந்தவுடன் திருமணப் பேச்சை எடுத்த ஷர்மிளா இப்படி ஒரு ‘க்ளீன் கட்’ டை சிறிதும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
வீட்டில் பார்த்த வரன்களைத் தவிர்க்கவென ஆன்சைட் வந்து, சிக்கலில் மாட்டி, திரும்ப ஊருக்குச் செல்லவோ, தன் நிலையைப் பெற்றோரிடம் சொல்லவோ இயலாத நிலையில், மன அழுத்தமும் உடற்சோர்வும் தாங்காது, அலுவலகத்தில் மயங்கி விழுந்த ஷர்மிளாவை ருக்மிணியும் சௌமித்ரனும்தான் மருத்துமனைக்கு அழைத்துச் சென்று உதவினர்.
சௌமித்ரனிடம் அதுவரை தங்களது வேலையை, வாசிப்பை, உணவை, வாகனத்தை, விளையாட்டை, ரசனைகளை மட்டுமே பகிர்ந்து கொண்ட ருக்மிணியும் முதல் முறையாக அவனிடம் பேசத் தயங்கினாள்.
சௌமித்ரனுக்கு ஷர்மிளா லிவிங் இன்னில் இருப்பது தெரியும். அவள் கர்ப்பமாக இருப்பதையும், கார்த்திக் பிரிந்து சென்றதையும் ருக்மிணி அவனிடம் கூறினாள்.
“மித்ரன், பாவம் ஷர்மிளா. இவ சின்ஸியரா லவ் பண்றா. நாம… நீங்க… கார்த்திக் கிட்ட வேணா பேசிப் பார்க்கலாமா?”
ருக்மிணியின் தீவிர, கவலையான முகபாவத்தைப் பார்த்த சௌமித்ரனுக்குப் புன்னகை. நக்கல் வழியும் குரலில்
“ஏன், கைல ஒரு சொம்பை குடேன், போய் பஞ்சாயத்துல தீர்ப்பு சொல்லிட்டு வரேன்”
“என்ன்…னன!!!” என்றாள் உள்ளே போன குரலில்.
“என்ன என்ன்னனன? உன் ஃப்ரெண்டு பல்லு கூட முளைக்காத பச்சை மண்ணு பாரு!”
“...”
“லிவிங் இன்ல இருக்கறதுன்னா என்ன மினி? கமிட் பண்ணிக்காம, இருக்கற வரைக்கும் கூத்தடிச்சுட்டு புடிக்கலைன்னா கம்பி நீட்டறது. இது தெரியாமலா ஷர்மிளா ஒரு வருஷமா கார்த்திக்கோட இருக்கா?”
“...”
“அவ என்ன ஊர் நாட்ல இருக்கற படிக்காத பொண்ணா? அவளோட சம்மதமில்லாம எதுவும் நடக்கலையே?”
“அவ இப்ப ப்ரெக்னென்ட்டா இருக்காளே மித்ரன்?”
“கூடி வாழ்ந்ததின் பலன்”
சௌமித்ரனின் கருக்கான, கேலியான பதிலில் அசூசையாக உணர்ந்தாள் ருக்மிணி.
“அவ கல்யாணம் பண்ணிக்க கேட்டிருக்கா மித்ரன்”
“காட்டை அழிச்சு அங்கே இருக்கும் விலங்குகளைத் துரத்தினாலும், அந்த மிருகத்தோட நினைவில் இருக்கற காடை என்ன செய்ய?”
“ஒண்ணும் புரியலை மித்ரன்”
“மனசு முழுக்க தாலி சென்டிமென்ட்ல ஊறிப்போன விழுப்புரத்து பொண்ணு லிவிங் டுகெதருக்கு ஆசைப் படுவானேன்?”
“...”
“மினி, உன் ஃப்ரெண்டை விமரிசிக்கறது என் நோக்கம் இல்லை. இந்த விஷயத்துல நீயும் நானும் மட்டுமில்ல, ஷர்மிளாவே எதுவும் செய்ய முடியாது”
“அப்ப அந்தக் குழந்தை?”
பெருமூச்சு விட்ட சௌமித்ரன் “சில விஷயங்கள்ல பேரு வெச்ச பிறகுதான் சோறு வைக்கணும். அதுக்குதான் மினி கல்யாணம்”
“...”
“நம்ம ஊர்லயே பொண்ணுங்கள்லாம் கல்யாணம் ஆன பின்னால கூட ரெண்டு பேருக்கும் ஒத்து வந்த பிறகுதான் அல்லது குழந்தை, எனக்கு வேணும்னா, எனக்குப் புடிச்சாதான் குழந்தை பெத்துப்பேன்னு கன்டிஷன் போடத் தொடங்கியாச்சு”
“...”
“லிவிங் இன் ரிலேஷன்ஷிப்ல இருக்கற சிலர் உண்மையான அன்போட நாளடைவுல கல்யாணம் செஞ்சோ செய்யாமலோ, குழந்தை குட்டியோட பரஸ்பரம் உண்மையா வாழறாங்கதான். ஆனா, அதோட சதவீதம் ரொம்பக் கம்மி”
“...”
“லிவிங் இன்னோட ஆகப் பெரிய நன்மையே வேணாம்னா எப்ப வேணா பிச்சுக்கலாம்ங்கறதுதானே? அதைத்தான் கார்த்திக்கும் பண்ணியிருக்கான்”
“...”
“உண்மைல என்ன தெரியுமா, நீ நொய் (அரிசி குருணை) கொண்டு வா, நான் உமி கொண்டு வரேன். ரெண்டு பேரும் ஊதி ஊதித் திங்கலாம்னு எங்க தாத்தா ஒரு பழமொழி சொல்வார். கார்த்திக்கும்… ஸாரி மினி, நான் சொல்ல வர்றது…”
“ஐ அன்டர்ஸ்டேன்ட், ஆனாலும்…”
“மினி, உன்னை ஒன்னு கேட்கவா, நீ இன்ஜினீயரிங் படிக்க, வேலை பார்க்க, ஸ்டான்ஃபோர்ட்ல படிக்கன்னு வீட்டை விட்டு வெளிய வந்து குறைஞ்சது ஏழு வருஷம் இருக்குமா? இன்னும் நீ அதே ப்ளஸ் டூ முடிச்சு, காலேஜுக்குப் போன ருக்மிணியாவே இருக்கியா?”
“புரியலை”
“ஐ மீன், உங்க அம்மா, அப்பா, சிஸ்டர்ஸ் கிட்ட எல்லாம், முன்ன மாதிரியே பேசி, பழகறியா இல்லை , இல்லாட்டா இதை சொல்லலாம், இதை சொல்லக்கூடாதுன்னு வடிகட்டி பேசுவியா?”
“ஓரளவு ஃபில்டர் பண்ணிடுவேன்”
“உங்கிட்ட கேட்கற எல்லா கேள்விக்கும் கோபப்படாம, தவிர்க்காம பதில் சொல்லுவியா?”
“ம்… ஃபிஃப்டி ஃபிஃப்டி. அதுக்கு அம்மா கிட்ட திட்டும் வாங்குவேன்”
“அமெரிக்கா போல இல்லாம, நம்ம ஊர்ல கல்யாணமாகாத பொண்ணுங்களுக்கு வாஷ்ரூம் தவிர பிரைவஸின்னு ஒன்னு இருக்கறதையே அனுமதிக்கறது கிடையாது. அது இப்ப மாறி இருக்கு இல்லையா?”
“...”
“அப்போ நாம எந்த அடிப்படைல கார்த்திக் கிட்ட பேச முடியும்?”
ருக்மிணிக்குப் புரிந்தாலும், அந்தக் குழந்தையே மனதில் நின்றது.
“ரிலாக்ஸ் மினி, அங்க பாரு, நர்ஸோட ஷர்மிளா வரா. உன்னால முடிஞ்ச உதவியை செய். Don’t commit or comment, ok?”
ஷர்மிளா, சௌமித்ரன் இருவரையுமே கடந்த ஐந்து மாதங்களாகத்தான் பழக்கம் எனினும், சௌமித்ரனின் பேச்சுக்கு ருக்மிணியின் தலை தன்னைப்போல் ஆடியது.
‘நீ யார்றா எனக்கு அட்வைஸ் பண்ண?’ என்ற கேள்வியே அவள் மனதில் எழவில்லை.
‘ஷர்மிளாவின் அந்தரங்கத்தில் தலையிடாதே’ என்ற சௌமித்ரனுக்கும் ருக்மிணியின் முடிவுகளைத் தான் தீர்மானித்தது உரைக்கவில்லை.
********************
ஷர்மிளாவை அவளது வீட்டில் விட்டு தங்கள் காம்ப்ளெக்ஸிற்குத் திரும்பிய பின் “மினி, அவ லைஃபை அவதான் சரி செய்யணும். இனஃப் ஆஃப் ஷர்மிளா. ஸீ யூ டுமாரோ” என்று விடை கொடுத்தான் சௌமித்ரன்.
நினைவுகளை நிறுத்த விசையுண்டா என்ன?
இந்தியாவிலேயே லிவிங் டுகெதர் எனப்படும் திருமணமாகாது இணைந்து வாழ்பவர்கள் அங்கும் இங்குமாக இருந்தனர்தான். ஆனால், எல்லாமே வீட்டுக்குத் தெரியாமல் ரகசியமாக, எந்தவிதமான எதிர்காலமோ,உத்தரவாதமோ இன்றிதான் இருந்தது.
மத்யமர்கள் அதிகம் வசிக்கும், சொந்த பந்தங்களின் அபிப்பிராயங்களுக்கும் மதிப்பீடுகளுக்கும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கும், பெற்றோர்கள் தங்களது வாழ்நாள் சேமிப்பு முழுவதையும் பிள்ளைகளின் திருமணத்திற்கென செலவழிக்கும் நாட்டில், திருமணம் தாண்டிய உறவுக்கு அங்கீகாரம் கிடைக்கும் வாய்ப்பு பூஜ்யம்தான்.
அதே நேரம், அத்தகைய உறவில் இருப்பவர்கள் பொறுப்பில் பிணைத்துக் கொள்ளாமல் கடைசிவரை தன் நிலையிலிருந்து மாறாது இருக்கிறார்களா என்பதும் கேள்விக்குறிதான். சம்பந்தப்பட்ட பெண்ணின் பெயருக்கோ, அந்த உறவுக்கோ எந்தவித உத்திரவாதமும் இல்லாத நிலைதான்.
மனதளவில் கணவனாகவோ மனைவியாகவோ மாறிய பிறகும் கூட இவர்களிடையே , வரும் ஏமாற்றங்களும், கருத்து பேதங்களும், பிள்ளை ஒன்று வந்து விட்டால் அந்த உறவின் சாயம் வெளுப்பதும் சகஜம்.
ருக்மிணி இந்தியாவில் இருந்த வரை இதுபோன்ற ஜோடிகளைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டதோடு சரி.
பெரிய அக்கா மாலா நிச்சயம் செய்த மாப்பிள்ளையுடன் பேசவே சங்கடப்பட்டதைப் பார்த்த ருக்மிணிக்கு, அவள் சென்னையில் வேலை செய்த ஆறு மாதத்தில் கண்ணியமாகக் காதலித்தவர்களைக் காணவே குறுகுறுப்பும் வியப்புமாகத்தான் இருந்தது.
ருக்மிணி அமெரிக்கா வந்த புதிதில் ஸ்டான்ஃபோர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்த ஒன்றரை வருடங்களில் அவள் பார்த்த திருமணமின்றி இணைந்து வாழும் ஜோடிகளில் பெரும்பாலோர் மேநாட்டவர்களே.
அங்கிருந்த சொற்ப இந்திய மாணவர்களும் அவளைப் போன்றே தங்களுக்குக் கிடைத்த அரிய வாய்ப்பை சரிவர பயன்படுத்திக் கொள்ளும் முயற்சியில் மும்முரமாகப் படித்தனர். அவர்களுள் காதல் வயப்பட்டவர்களும் கூட வந்த புதிது என்பதாலோ என்னவோ இணைந்து வாழுமளவு துணியவில்லை. ஆனாலும், இங்கை விட, நெருக்கமான உடல்மொழி இருந்தது என்னவோ கண்கூடு.
அதே சமயம், ஆண்,பெண் பேதமின்றி பலபட்டறையாக அடிக்கடி ஆளை மாற்றுபவர்கள் எல்லாப் பக்கமும் இருந்தனர். சில கல்யாண(!) குணங்களுக்கு இன, மொழி, தேச எல்லைகள் கிடையாது போலும்!
ருக்மிணி வேலையில் சேர்ந்த பிறகு இது போல் இணைந்து வாழும் ஜோடிகளிடம் நட்பு பாராட்டும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. திருமணத்தைப் பற்றி யோசிக்காது ஆறு வருடங்களில் மூன்று குழந்தைகளுடன் லிவிங் இன்னாக வாழும் அமெரிக்க ஜோடி முதல், ஒரு பஞ்சாபி பையனுடன் மூன்று வருடங்களாக சேர்ந்து வாழ்ந்தபின், அடக்க ஒடுக்கமாக அத்தை மகனைத் திருமணம் செய்யப்போகும் ஹைதராபாதின் நவ்யா நந்தூரி வரை பல விதமான உறவு நிலைகளில் வாழ்ந்தனர்.
தொடக்கத்தில் வித்தியாசமான ஆண்-பெண் உறவுகள், அவர்களது இணைந்து வாழும் கலாச்சாரம் அனைத்தும் ஆச்சர்யமாகவும் ஒவ்வாதது போலவும் தோன்றினாலும், நாளடைவில் ‘அவரவர் விருப்பம், அவர்களுக்கு இடையேயான சமன்பாடு, அதில் தவறென்ன?’ என்ற தெளிவு வர, சகஜமானாள்.
ஆனாலும், ஷர்மிளாவின் ஏமாற்றத்தை ருக்மிணியால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.
பொதுவான மேற்கத்திய கலாச்சாரத்திலும், இது போன்ற உறவுகளிலும் ருக்மிணியைப் பெரிதும் கவர்ந்தது தனிமனித சுதந்திரம்தான்.
யாருடைய வளர்ச்சிக்கும் குறுக்கே நிற்காமல், அலுத்துப் போனால், பிடிக்கவில்லை என்றால், தேவையானால் சட்டச் சிக்கலோ, உறவுச் சிக்கலோ, குடும்பத்தினரின் குறுக்கீடோ இல்லாது, பெட்டியைக் கட்டிக்கொண்டு உதறிவிட்டுச் செல்லக் கூடிய வசதி ஈர்த்தது.
அதிலும் குழந்தை இல்லாதவர்கள் வெகு சுலபமாகப் பிரிந்தனர். இதில் லிவிங் இன், டைவோர்ஸ் என எப்படிப் பிரிந்தாலும், பணம் தந்து பராமரிக்கறார்களோ இல்லையோ குழந்தைகளின் தகப்பன் தான்தான் என்பதைச் சொல்ல அவர்கள் தயங்குவதில்லை என்பதுதான் ஒரே ஒரு நல்ல விஷயம்.
ஆண், பெண் உறவின் பல பரிமாணங்களை எண்ணியபடி புரண்ட ருக்மிணி தூங்கும் முன் திடீரென நினைத்துக் கொண்டு 'நீங்கள் எவ்வளவு தனிப்பட்ட (ரகசியம் காக்கும்) நபர்?' என சௌமித்ரனுக்கு தகவல் அனுப்பினாள்.
“மிதமான மற்றும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அளவு” என கண்ணடிக்கும் இமோஜியோடு பதில் வந்தது.
(‘How much of a private person you are?’
‘Moderate & selective’)
சௌமித்ரன் ‘உன்னிடம் எனக்கு ரகசியங்கள் இல்லை’ என்று மறைமுகமாகச் சொன்னது புரிய, ருக்மிணி அப்போதைக்கு ஆஃப்லைன் சென்றாள்.
Last edited:
Author: VedhaVishal
Article Title: இழைத்த கவிதை நீ! 5
Source URL: KadhaiThari-https://kadhaithari.com/forum
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
Article Title: இழைத்த கவிதை நீ! 5
Source URL: KadhaiThari-https://kadhaithari.com/forum
Quote & Share Rules: Short quotations can be made from the article provided that the source is included, but the entire article cannot be copied to another site or published elsewhere without permission of the author.
